Temat tej debaty zorganizowanej z okazji dziesiątej rocznicy przystąpienia Polski do NATO i sześćdziesiątej rocznicy samego sojuszu wyglądał na prowokację, ale tak nie było. To było po prostu pytanie, na które staraliśmy się sobie odpowiedzieć. Ważne pytanie i dlatego zachęcaliśmy do skorzystania z zaproszenia do udziału w tej debacie, które od organizatorów, jako klub, otrzymaliśmy.

Polska jest za przyjęciem do NATO Ukrainy i Gruzji, podczas gdy wielu pozostałych jego członków jest temu przeciwna. NATO zaangażowało się w Afganistanie, co było i jest przyczyną kolejnych podziałów. Wywołuje też oczywiste pytanie o szanse powodzenia jego afgańskiej misji. Wraca jako pełnoprawny członek NATO Francja, co też będzie miało konsekwencje dla jego funkcjonowania. Ogólne , zasadnicze pytanie o przyszłość NATO składa się z szeregu pytań szczegółowych.
 
O tym wszystkim była mowa w trakcie debaty, w której wzieli udział politycy, naukowcy, eksperci od tych spraw, a także młodzież. Nieprzypadkowo chyba, a właśnie z tego powodu debata odbyła się na terenie Uniwersytetu Warszawskiego. We wznoszącym się na samym centrum jego zabudowań przy Krakowskim Przedmieściu gmachu Starej Biblioteki Uniwersyteckiej. Ważnym elementem tej debaty były wideokonferencje. Uczestnicy warszawskiej debaty obradowali wspólnie z uczestnikami debat w Kijowie, Waszyngtonie – i co robi największe wrażenie – tymi w Kabulu.
 
Jeden z paneli poświęcono specjalnie dziedzictwu zmarłego w zeszłym roku Bronisława Geremkowi. To właśnie on przekazał 12 marca 1999 w Independence w stanie Missouri dokumenty ratyfikacyjne traktatu na ręce amerykańskiej sekretarz stanu Madeleine Albright. I ten dzień jest oficjalną datą przystąpienia Polski do NATO. Wybór dokładnej daty debaty nie był więc żadnym przypadkiem. Ten panel osobiście otworzył minister spraw zagranicznych Radosław Sikorski.
 
Tego dnia na terenie Uniwersytetu rozstawione też było namiotowe miasteczko. W wojskowych namiotach ambasady państw członkowskich NATO przedstawiano prezentacje swojego zaangażowania w różne misje NATO, w tym w największa z nich, tą w Afganistanie. Nie zabrakło też zaproszenia dla uczestników na wspólny lunch.
 
Ta debata to tylko część FORUM TRANSATLANTYCKIEGO 2009, ale część bardzo ważna. Składała się z aż czterech paneli i ze względów praktycznych (to prawdziwy wielogodzinny maraton) organizatorzy przewidzieli możliwość wyboru, w których z nich zechcemy uczestniczyć.